شرایط عمومی پیمان و تعاريف و مفاهيم کلی مربوط به آن
این قسمت مربوط به شرایط عمومی در پیمانکاریهای عمومی است.
ماده ۱- پیمان
پیمان مجموعه اسناد و مداركی است كه در ماده ۲ موافقت نامه پیمان درج شده است.
ماده ۲- موافقت نامه
موافقت نامه سندی است كه مشخصات اصلی پیمان، مانند مشخصات دو طرف، موضوع، مبلغ و مدت پیمان در آن بیان شده است.
ماده ۳- شرایط عمومی
شرایط عمومی، مفاد همین متن است كه شرایط عمومی حاكم بر پیمان را تعیین میكند.
ماده ۴- شرایط خصوصی
شرایط خصوصی، شرایط خاصی است كه به منظور تكمیل شرایط عمومی، برای این پیمان، با توجه به وضعیت و ماهیت آن، تنظیم شده است. موارد درج شده در شرایط خصوصی، هیچ گاه نمیتواند مواد شرایط عمومی را نقض كند.
ماده ۵- برنامه زمانی اجرای كار
برنامه زمانی كلی
برنامه ای است كه در آن، زمانبندی كلی كارهای مورد پیمان بر حسب ماه، منعكس گشته و در اسناد و مدارك پیمان درج شده است.
برنامه زمانی تفصیلی
برنامه ای است كه زمان بندی فعالیت های مختلف كارهای موضوع پیمان، به تفصیل و در چارچوب برنامه زمانی كلی، در آن آمده است.
ماده ۶- كارفرما
كارفرما، شخص حقوقی است كه یك سوی امضاء كننده پیمان است و عملیات موضوع پیمان را بر اساس اسناد و مدارك پیمان، به پیمانكار واگذار كرده است. نمایندگان و جانشین های قانونی كارفرما، در حكم كارفرما است.
ماده ۷- پیمانكار
پیمانكار، شخص حقیقی یا حقوقی است كه سوی دیگر امضاء كننده پیمان است و اجرای موضوع پیمان را بر اساس اسناد و مدارك پیمان، به عهده گرفته است. نمایندگان و جانشین های قانونی پیمانكار، در حكم پیمانكار است.
ماده ۸- مدیر طرح
مدیر طرح، شخص حقوقی است كه به منظور مدیریت اجرای كار، در چارچوب اختیارات تعیین شده در اسناد و مدارك پیمان، از سوی كارفرما به پیمانكار معرفی میشود.
ماده ۹- مهندس مشاور، مهندس ناظر
الف) مهندس مشاور، شخص حقیقی یا حقوقی است كه برای نظارت بر اجرای كار، در چارچوب اختیارات تعیین شده در اسناد و مدارك پیمان، از سوی كارفرما به پیمانكار معرفی میشود.
ب) مهندس ناظر، نماینده مقیم مهندس مشاور در كارگاه است و در چارچوب اختیارات تعیین شده در اسناد و مدارك پیمان به پیمانكار معرفی میشود.
ماده ۱۰- رئیس كارگاه
رئیس كارگاه، شخصی حقیقی دارای تخصص و تجربه لازم است كه پیمانكار، او را به مهندس مشاور معرفی میكند تا اجرای موضوع پیمان در كارگاه را سرپرستی كند.
ماده ۱۱- پیمانكار جزء
پیمانكار جزء، شخص حقیقی یا حقوقی است كه تخصص در كارهای اجرایی دارد و پیمانكار برای اجرای بخشی از عملیات موضوع پیمان، با او قرارداد می بندد.
ماده ۱۲- كار، كارگاه، تجهیز، و برچیدن كارگاه
الف) كار، عبارت است از مجموعه عملیات، خدمات یا اقدامات مورد نیاز، برای آغاز كردن، انجام و پایان دادن عملیات موضوع پیمان است و شامل كارهای دایمی است كه باقی خواهد ماند و به عنوان موضوع پیمان تحویل كارفرما می گردد، و كارهای موقتی است كه به منظور اجرا و نگه داری موضوع پیمان انجام میشود.
ب) كارگاه، محل یا محل هایی است كه عملیات موضوع پیمان در آن اجرا میشود یا به منظور اجرای پیمان، با اجازه ی كارفرما از آن استفاده میكنند. كارگاهها یا كارخانه های تولیدی خارج از محلها و زمین های تحویلی كارفرما، كه به منظور ساخت تجهیزات یا قطعاتی كه در كار نصب خواهد شد مورد استفاده قرار می گیرد
ج) تجهیز كارگاه، عبارت از عملیات، اقدام ها و تداركاتی است كه بادی به صورت موقت برای دوره اجرا انجام شود، تا آغاز كردن و انجام دادن عملیات موضوع پیمان، طبق اسناد و مدارك پیمان، میسر شود.
د) برچیدن كارگاه، عبارت است از جمع آوری مصالح، تجهیزات، تاسیسات و ساختمان های موقت، خارج كردن مواد زاید، مصالح، تجهیزات، ماشین آلات و دیگر تداركات پیمانكار از كارگاه و تسطیح و تمیز كردن محل های تحویلی كارفرما است.
ماده ۱۳- مصالح، تجهیزات، مصالح و تجهیزات پای كار، ماشین آلات و ابزار، تاسیسات و ساختمانهای موقت، وسایل
الف) مصالح، عبارت است از مواد، اجناس و كالاهایی كه در عملیات موضوع پیمان مصرف یا نصب شده و در كار باقی میماند.
ب) تجهیزات، عبارت از دستگاهها و ماشین آلاتی است كه در عملیات موضوع پیمان و در كار باقی میماند.
ج) مصالح و تجهیزات پای كار، عبارت از مصالح و تجهیزاتی كه پیمانكار، با توجه به اسناد و مدارك پیمان برای اجرای موضوع پیمان، تهیه كرده و در محلی یا محلهایی از كارگاه كه در طرح جانمایی تجهیز كارگاه به عنوان انبار كارگاه یا محل انباشت مصالح تعیین شده است، نگه داری و حفاظت میكند. مصالح و تجهیزات موجود در محل مصرف یا نصب نیز مصالح و تجهیزات پای كار نامیده میشود.
تبصره – قطعات پیش ساخته و تجهیزاتی كه در اجرای موضوع پیمان، با اجازه ی كارفرما و زیر نظر مهندسین مشاور، در كارگاه ها ویا در كارخانه های تولیدی خارج از كارگاه ساخته شود نیز در حكم مصالح و تجهیزات پای كار به شمار میرود.
د) ماشین آلات و ابزار، عبارت از دستگاه ها، تجهیزات، ماشین آلات و به طور كلی، ابزار های اجرای كار است كه به منظور اجرای موضوع پیمان به صورت موقت به به كار گرفته میشود. ماشین آلات و ابزار را ممكن است ماشین آلات نیز به نامند.
ه) تاسیسات و ساختمان های موقت، عبارت از انواع ساختمان ها، محوطه سازیها، انبارها، تاسیسات آب، برق، سوخت و مخابرات، شالوده دستگاه ها، و به طور كلی، تمام تاسیسات و بناهایی است كه به صورت موقت، برای دوره اجرا تامین شده و جزء كارهای تجهیز كارگاه به شمار میرود.
و) وسایل، عبارت از اثاثیه اداری، مسكونی آشپزخانه و دیگر لوازم مورد نیازی است كه برای دوره اجرا تامین شده و جزو تجهیز كارگاه منظور میشود.
ماده ۱۴-برآورد هزینه اجرای كار، مبلغ پیمان، مبلغ اولیه پیمان، مبلغ نهایی پیمان، ضریب پیمان، نرخ پیمان، مدت پیمان، مدت اولیه پیمان، متوسط كاركرد فرضی ماهانه
الف ) برآورد هزینه اجرای كار، مبلغی است كه به عنوان هزینه اجرای موضوع پیمان، به وسیله كارفرما محاسبه و اعلام شده است.
ب) مبلغ پیمان، مبلغ درج شده در ماده ۳ موافقت نامه یا احتساب مبلغ ناشی از تغییر مقادیر كار قیمت جدید است. مبلغ پیمان هنگام مبادله پیمان، همان مبلغ درج شده در ماده ۳ موافقت نامه است كه مبلغ اولیه پیمان نامیده
میشود.
ج)مبلغ نهایی پیمان، مبلغ درج شده در ماده ۳ موافقت نامه و تغییرات احتمالی است كه بر اساس اسناد و مدارك پیمان، در آن ایجاد شده میشود.
د) ضریب پیمان، حاصل تقسیم مبلغ اولیه پیمان به مبلغ برآورد هزینه اجرای كار است.
ه) نرخ پیمان، در مورد هر یك از اقلام كار عبارت است از بهای واحد آن قلم در فهرست بهای منضم به پیمان با اعلام ضریب پیمان و ضریب های پیش بینی شده در فهرست بها و مقادیر كار است.
در پیمانهایی كه مشمول تعدیل آحاد بهاء هستند، نرخ پیمان، نرخ محاسبه شده به روش پیشگفته، پس از اعمال تعدیل آحاد بها است.
و) متوسط كاركرد فرضی ماهانه، عبارت است از حاصل تقسیم مبلغ اولیه پیمان به مدت اولیه پیمان است.
ز)، مدت پیمان یا مدت اجرای پیمان، مدت درج شده در بند ماده ۴ موافقت نامه و تغییرات احتمالی است كه بر اساس ماده ۳۰ در آن ایجاد میشود. مدت پیمان هنگام مبادله پیمان، همان مدت درج شده در ماده ۴ موافقت نامه است كه مدت اولیه پیمان نامیده میشود.
ماده ۱۵- روز، ماه، تاریخها، مفرد و جمع، عنوانها
الف) روز و ماه روز و ماه تقویمی و شمسی است.
ب) تاریخ طبق تقویم رسمی كشور است.
ج) هر جا كه معنای عبارت ایجاب كند، كلمه مفرد معنای جمع و كلمات جمع معنای مفرد دارد.
د) عنوانهای به كار رفته در متون موافقت نامه یا شرایط عمومی و دیگر قسمتهای اسناد و مدارك پیمان، صرفاً به منظور راهنمایی و آگاهی از مفاد اسناد و مدارک است و نمیتوان در تفسیر اسناد و مدارک پیمان، از آنها استفاده كرد.