اثر آسفالت متخلخل در تغذیه آب‌های زیرزمینی
در دنیای امروز با در نظر گرفتن بحران جهانی در زمینه آب، استفاده از آسفالت متخلخل برای جلوگیری از تبدیل آب باران به رواناب و تغذیه آب‌های زیرزمینی نقش کلیدی ایفا خواهد کرد.
امروزه با توجه به بحران جهانی در زمینه آب، باید با استفاده از روش‌های مختلف از هدر رفت آب جلوگیری نمود. یکی از این روش‌ها نفوذ دادن رواناب‌های سطحی در داخل زمین است که علاوه بر کنترل سیلاب باعث تغذیه آب‌های زیرزمینی می‌شود. از جمله روش‌های نفوذ دادن آب، استفاده از آسفالت متخلخل در سطح راه‌ها و جاده‌ها است. استفاده از آسفالت متخلخل که ماکادام قیری نفوذپذیر نیز نامیده می‌شود، در طول دهه گذشته به صورت چشم گیری افزایش یافته و نظیر بسیاری از ابداعات و نوآوری‌ها، موضوع بسیاری از مباحث علمی بوده است.
مزایای آسفالت متخلخل نسبت به آسفالت معمولی
از نظر ایمنی
پدیده اسکی روی آب
آسفالت متخلخل با ایجاد ظرفیت زهکشی مطلوب، سطح تماس لاستیک خودرو و سطح راه و در نیتجه مقاومت لغزشی را افزایش داده و هدایت خودرو و ترمز کردن راحت تر می‌شود.
پدیده پاشش
چرخ‌های خودرو در حال حرکت، آب موجود در چاله‌های کوچک سطح راه را به بیرون پاشیده و علاوه بر این چرخ‌های مذکور، آب موجود در سطح راه را به صورت باران ریز یا پودر در می‌آورند. تاثیر دیگر پاشش، تیره کردن و کثیف نمودن شیشه‌های جلوی خودروها است زیرا آب پاشیده شده معمولاً با آلاینده‌هایی همراه است. استفاده از آسفالت متخلخل باعث کاهش این پدیده و آسایش حین رانندگی می‌شود.
انعکاس نور
کاربران خودروهای موتوری باید دید کاملی از مسیر پیش روی خود داشته باشند. در رانندگی با سرعت متوسط، راه پیش روی خودرو باید از فاصله زیاد مثلاً ۵۰ الی ۱۰۰ متر قابل دیده باشد. از آنجایی که ارتفاع دید در اتومبیل‌ها حدود ۱/۲ متر بالاتر از سطح جاده است، راننده مسیر مقابل را با زاویه دید ۱ درجه یا کمتر مشاهده می‌کند. هنگامی که از چنین زوایایی به جاده نگاه می‌شود، سطح بسیاری از راه‌ها، نورهای موجود در مسیر حرکت را به شدت منعکس می‌کنند. در واقع وقتی سطح راه مرطوب است، شبیه به آینه عمل می‌کند. این حالت در سطح پوشیده با آب چشم گیر‌تر است. در نتیجه این انعکاس نور، سطح جاده تقریباً به اندازه آسمان روشن می‌شود و به علاوه تمام خصوصیات سطح و کنار راه‌ها تحت تاثیر نور، منعکس شده و ناپدیده می‌شود. آسفالت متخلخل میزان آب موجود بر روی راه را کاهش داده و از انعکاس نور جلوگیری می‌نماید. و با تضمین روشنایی و وضوح بیشتر سطح راه و یکنواختی بهتر آن نصب روشنایی راه را مقرون به صرفه‌تر می‌کند.
سرعت رانندگی
طبق قوانین در زمان بارش، باید سرعت خودروها کمتر و فاصله طولی بیشتر باشد. آسفالت متخلخل با زهکشی آب، لغزندگی سطح جاده را کم نموده و باعث می‌شود که سطح جاده تقریباً شبیه به سطح راه در شرایط عادی باشد و لذا خودروها می‌توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند و از ایجاد ترافیک جلوگیری شود.
پایدار ساخت
آسفالت متخلخل علی رغم داشتن تخلخل بیشتر و مقدار قیر نسبتاً زیادتر مقاومت بیشتری در برابر تغییر شکل دائمی از خود نشان داده و نیز اثری از شیار شدگی بر روی این آسفالت دیده نمی‌شود. آسفالت متخلخل اغلب به عنوان لایه ضد شیارشدگی شناخته می‌شود.
از نظر زیست محیطی
کاهش سرو صدا
به طور متوسط میزان، سر و صدای ناشی از ترافیک پر حجم یا متراکم بر روی آسفالت متخلخل حدود ۳ دسی بل پایین‌تر از میزان سر و صدای تولید شده در آسفالت معمولی است. دلایلی وجود دارند که ثابت می‌کنند با قدیمی‌تر شدن عمر رویه راه میزان سر و صدای زیاد می‌شود که احتمالآً به دلیل انسداد حفره‌ها و تخلخل‌های موجود در سطح راه است.
استفاده از لاستیک ضایعاتی
کیفیت بسیاری از خصوصیات راه‌های آسفالتی با استفاده از خرده لاستیک بهبود پیدا می‌کند. مهمترین بهبود کیفیت راه‌ها، کاهش صدا و افزایش طول عمر است، هنگام استفاده از خرده لاستیک در آسفالت متخلخل، افزایش طول عمر، گاهی بسیار چشمگیری به نظر می‌رسد، افزایش طول عمر روسازی تا رسیدن به گسیختگی از حدود ۹ تا ۱۲ سال گزارش شده است.
معایب آسفالت متخلخل در مقایسه با آسفالت سنتی
از جمله معایب این نوع آسفالت می‌توان به هزینه تعمیر و نگهداری نسبتاً بالاتر و طول عمر نسبتاً کمتر اشاره کرد. همچنین پدیده پر شدن تخلخل آسفالت (گرفتگی Clogging) از مهمترین عیوب این آسفالت است. موجب بروز ویژگی‌های منحصر به فردی در آن می‌شود. به طور مثال مقدار تخلخل آسفالت معمولی از ۳ درصد تا ۸ درصد است و این در حالی است که در آسفالت متخلخل از ۱۶ درصد تا ۲۲ درصد است. همچنین امر است که نفوذپذیری بالایی را برای این آسفالت به همراه می‌آورد.
بنابراین یکی از مهمترین مزیت‌های آسفالت متخلخل همانطور که بدان اشاره شد، کم نمودن حجم رواناب ناشی از بارش و کنترل سیلاب حاصله از آن است.
استفاده از این نوع آسفالت در مقایسه با آسفالت معمولی راهکار مناسبی برای کنترل این بحران است. طبق بررسی‌های انجام دشه فوق، استفاده از این نوع آسفالت با وجود هزینه نسبتاً بالاتر سبب جمع آوری مقدار قابل توجهی از آب باران می‌شود که می‌تواند نقش به سزایی را در تامین آب و تغذیه آب‌های زیرزمینی ایفا کند. البته با توجه به این که بیش از نیمی از سطح شهرها را ساختمان‌های مسکونی و فضاهای سبز تشکیل می‌دهند. باید در زمینه جمع آوری آب از این سطوح نیز کارهای اساسی انجام گیرد.
