سیستم عایق ماندگار بلوکی پلی استایرن و نئوپور
روش اجرای ساختمان‌های بتن مسلح دیوار باربر با قالب‌های عایق ماندگار بلوکی نئوپور و پلی استایرن یکی از انواع شیوه‌های اجرای سیستم ICF است. سیستم سازهای حاصل از این روش اجرا، به عنوان سیستم سازهای دیوار باربر با دیوارهای برشی بتن مسلح محسوب می‌شود. در صورتی که ضوابط شکل پذیری بر اساس آیین نامه ۲۸۰۰ و مبحث ۹ مقررات ملی ایران رعایت نشود، با استناد به مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان ایران، کاربرد این سیستم صرفاً در مناطق با خطر نسبی کم و متوسط و برای ساختمان‌های دارای اهمیت کم و متوسط تا حداکثر ارتفاع ۱۰ متر مجاز است. بدیهی است در صورتی که ضوابط شکل پذیری رعایت شود، ضمن رعایت ضوابط مقاومت در برابر حریق، حداکثر ارتفاع ساختمان بر اساس ضوابط آیین نامه ۲۸۰۰ ایران، ۵۰ متر از تراز پایه است.
در این سیستم از قالب‌های عایق ماندگار بلوکی استفاده می‌شود. این بلوک‌ها در ابعاد و ضخامت‌های مختلف با استفاده از پلی استایرن منبسط شونده کندسوز و نئوپور تولید می‌شود. برای اتصال طرفین قالب از رابط‌های فلزی استفاده می‌شود. اتصال این بلوک‌ها در ارتفاع و در طول با استفاده از کام و زبانه تعبیه شده در بلوک‌ها انجام می‌شود. در زمان بتن ریزی به منظور نگه داری قالب‌ها و ایجاد داربست برای اجرای طبقات بالاتر، لازم است در فواصل مناسب پشت بند اجرا شود.
الزامات روش اجرای ساختمان‌های بتن مسلح دیوار باربر با قالب‌های عایق ماندگار بلوکی پلی استایرن و نئوپور
- بارگذاری ثقلی و لرزه‌ای سیستم سازهای حاصل از این روش، باید به ترتیب بر اساس آخرین مبحث ۶ مقررات ملی ساختمان و استاندارد ۲۸۰۰ ایران صورت گیرد.
- طرح سازهای سیستم حاصل از این روش باید بر اساس مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان یا آیین نامه ACI318-05 و ویرایش‌های بعدی از آن صورت گیرد.
- ضخامت مفید دیواره‌های بتنی نباید از ۱۵ سانیتمتر کمتر باشد.
- بتن مصرفی باید از نوع بتن سازهای و با حداقل مقاومت ۲۰ مگاپاسکال و حداکثر اندازه اسمی سنگدانه مصرفی ۲۰ میلیمتر باشد.
- مشخصات تمامی مصالح مصرفی مربوط به اجزا قالب بندی ماندگار، باید مطابق با استانداردهای بین المللی معتبر و اسناد ارائه شده باشد. مشخصات سایر مصالح نیز باید مطابق استانداردها و آیین نامه‌های ملی یا معتبر بین المللی باشد.
- مقاومت سیستم در برابر آتش (که وابسته به نوه و جزییات دیوار است) باید مطابق با الزامات مبحث ۳ مقررات ملی ساختمان و آیین نامه ۴۴۴ مرکز تامین شود، مدرک ارائه شده توسط متقاضی معرف سیستمی با مقاومت ۹۰ دقیقه در برابر آتش است که برای ساختمان‌های بلند کافی نیست. برای مقاومت‌های بالاتر به ضخامت‌های بیشتر دیوار بتنی نیاز است.
- پلی استایرن باید از نوع کندسوز (خود خاموش شو) باشد. اصولاً استفاده از پلی استایرن منبسط شونده معمولی در ساختمان مجاز نیست و حتماً فقط باید از نوع خود خاموش شو استفاده شود.
- پلی استایرن مورد استفاده باید مطابق با استانداردهای معتبر بین المللی و دارای گواهینامه فنی از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن باشد.
- محافظت از بلوک پلی استایرن باید به وسیله پوشش و مانع حرارتی مناسب صورت گیرد. به عنوان مثال می‌توان از یک اندود یا تخته گچی حدود ۱۳ میلیمتر یا سایر مصالح که از نظر مقاومت در برابر دمای بالا، معادل آن باشد، استفاده نمود. پوشش محافظت کننده باید دارای اتصال مکانیکی به سازه باشد و چسباندن آن به پلی استایرن به تنهایی قابل قبول نیست.
- لایه پلی استایرن بین واحدهای مستقل نباید امتداد داشته باشد. و حتماً باید به وسیله مصالح غیر قابل سوختن با مقاومت کافی در برابر آتش قطع شود.
- لایه پلی استایرن باید در محل سیستم کف / سقف قطع شده، بین طبقات امتداد نداشته باشد، از جمله هر گونه امتداد عمودی لایه پلی استایرن در دیوارهای خارجی، شفت‌های پلکان، آسانسور و نظایر آنها باید محل کف / سقف قطع شود.
- چنانچه هر گونه سوراخ یا گشودگی در دیوارهای با مقاومت الزامی در برابر آتش ایجاد شود مثلاً برای عبور تاسیسات، گشودگی باید به نحو مناسب آتش بنید شود، به گونه‌ای که درجه مقاومت در برابر آتش دیوار کاهش نیافته و ضمناً لایه پلی استایرن منبسط شونده در برابر آتش کماکان محافظت شود.
- در مناطقی که در معرض خطر حمله حشرات موذی، مانند موریانه، قرار دارند لازم است تمهیدات لازم برای محافظت از لایه پلی استایرن به عمل آید.
- تمهیدات لازم در شرایط اقلیمی مختلف کشور برای پوشش نهایی جهت مقابله در محیط‌های خورنده و نیز استفاده از فولاد گالوانیزه در این محیط‌ها و رعایت الزامات مربوط به مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان الزامی است.
- تمامی مصالح و اجزا در این سیستم اعم از معماری و سازهای از حیث دوام، زیست محیطی و …. باید بر مبنای مقررات ملی ساختمان ایران، یا آیین نامه‌های ملی یا معتبر بین المللی شناخته شه و مورد تایید به کار گرفته شود.
- در خصوص این سیستم رعایت مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان ایران با عنوان صرفه جویی در مصرف انرژی الزامی است.
- صدابندی هوابرد جداکننده‌های بین واحدهای مستقل و پوسته خارجی ساختمان و صدابندی سقف بین طبقات باید مطابق مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان ایران با عنوان عایق بندی و تنظیم صدا تامین شود.
- تمامی مقررات ساختمانی و مقررات محافظت در برابر آتش باید به تناسب و بر اساس مقررات موجود در کشور رعایت شود.
- در تمامی مراحل تولید، طراحی و اجرا مسئولیت نظارت عالیه و کنترل کیفی بر عهده شرکت متقاضی است.
- توجیه اقتصادی طرح از وظایف مرکز تحقیقات ساختمان مسکن نبوده و صرفاً به عهده شرکت متقاضی است.
- رعایت تمامی مباحث مقررات ملی ساختمان و آیین نامه‌های ملی در استفاده از این سیستم الزامی است.
- اخذ گواهینامه فنی برای محصولات تولیدی، پس از راه اندازی خط تولید کارخانه، از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن الزامی است.
