کف کاذب
کف کاذب نام کالائی است که به قرینه سقف کاذب نامگذاری شده و به کفی اطلاق میشود که کف اصلی سازه ساختمانی نیست و جهت افزایش ارتفاع محل تردد به کمک پایههائی بر کف اصلی طبقات نصب شده است.
دلیل بکارگیری آن عموماً جهت پوشش حجم زیادی از کابلها و تأسیسات است که در بعضی از اماکن بکار میرود. از آن جمله میتوان از اطاقهای کنترل و فرمان مراکز کامپیوترهای سرور، پستهای برق و مخابرات، برجهای کنترل، اطاقهای قرنطینه، گلخانههای مکانیزه و …. نام برد.
ولی اخیراً بکارگیری انواع خاص از کف کاذب به منظور گرمایش از کف و انتقال آبهای سطحی و کاهش رطوبت و همچنین به منظور سبک سازی ساختمانها نیز رونق یا فته است، ضمناً کفهای کاذب در ابعاد مختلف ارائه میشوند که معمولاً ۴۰ ×۴۰، ۴۰ × ۶۰، ۵۰ × ۵۰ ،۶۰ × ۶۰، ۸۰ × ۸۰ و ۱۲۰ × ۶۰ است.
اجزاء کف کاذب
کفهای کاذب عموماً از اجزاء کلی تایل یا کفه، پایه، رابط یا استرینگر تشکیل میشوند که بسته به نوع کف کاذب از مواد مختلفی جهت ساخت آنها استفاده میشوند.
انواع کف کاذب
کفهای کاذب از نظر کاربردی به چهار دسته تقسیم میشوند.
- کفهای مخصوص پوشاندن تأسیسات
- کفهای مخصوص انتقال آبهای سطحی، خاک و ماسه
- کفهای مخصوص جهت نصب گرمایش کف و کاهش رطوبت
- کفهای مخصوص سبک سازی ساختمان
ويژگیهای مهم كفهای كاذب
از ويژگیهای مهم اين كفهای كاذب میتوان به موارد زیر اشاره كرد.
- قابليت تحمل يك ساعت در شرايط آتش سوزی بدون ريزش و بدون ايجاد دود و گازهای سمی و خفه كننده
- قابليت مقاومت در برابر بارهای ديناميك متمركز و غلطش در حدود يك تن برهر تايل
- قابليت مقاومت بارهای استاتيك حداقل با ضريب طراحی
- ضد الكتريسيته ساكن مناسب مراكز كامپيوتری اين نوع كفها معمولاً از مواد فلزی و يا چوب و سنگ محافظت شده با فلزات ساخته میشوند