اتصالات فولادی رایج بر ضریب رفتار قاب‌های بتنی پیش ساخته
پیش ساخته سازی به معنای ساخت سازه در کارگاه و اتصال آن در محل اجرای سازه است. سازه‌های پیش ساخته در نتیجه وجود اتصالات متفاوت، رفتار لرزهای متفاوتی نسبت به سازه‌های درجا از خود بروز می‌دهند. اما ضریب رفتار، ضریبی مهم در تحلیل‌های خطی بوده که تابع رفتار لرزهای سازه است. بنابر این با توجه به تأثیری که اتصالات پیش ساخته بر عملکرد لرزهای این گونه سازه‌ها دارند، تعیین این ضریب در این سازه‌ها ضروری به نظر می‌رسد.
پیش ساختگی، اعضای سازه‌ای با کیفیت بالا، کارآمد‌ی بیشتر، صرفه جویی در وقت و هزینه کمتر را به همراه داشته است. سیستم‌های پیش ساخته کار آمدی و فواید اثبات شده‌‌ای در زمینه محصولات، کنترل کیفیت و هزینه دارند. با وجود این، صنعت پیش ساخته سازی به جهت وجود مسائلی که به طور حل نشده‌ای باقی مانده‌اند به پتانسیل کامل خود نرسیده است. این مشکلات برخاسته از اتصال بین المان‌های پیش ساخته است که صنعت پیش ساختگی را با مانع روبه‌ر‌و کرده است. بعضی از ساختمان‌های پیش ساخته در طی زلزله‌های گذشته به دلیل عدم توجه به طراحی اتصالاتشان دچار شکست شده‌اند.
در حالی که مطالعات آزمایشگاهی و تحلیلی زیادی بر روی عملکرد اتصالات تیر به ستون یکپارچه تحت بارهای چرخه‌ای غیر الاستیک صورت گرفته است، تعداد کمی از مطالعات بر روی عملکرد اتصالات بتنی پیش ساخته و حتی کمتر در مورد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته مقاوم خمشی صورت گرفته است. مسئله اصلی مربوط به ظرفیت اتلاف انرژی و مقاومت پایین در اتصالات پیش ساخته است. سازه‌های بتنی پیش ساخته کمتر به صورت شکل‌پذیر رفتار می‌کنند و تمایل به رفتار غیر الاستیک ناپایدارتری نسبت به ساختمان‌های درجا دارند که این به دلیل تمرکز کرنش‌های غیر الاستیک در منطقه اتصال آنها است. تحقیقاتی توسط محققین مختلف در مورد اتصالات و همچنین رفتار لرزهای قاب‌های پیش ساخته با استفاده از آزمایش‌های تجربی و مدل‌های تحلیلی صورت گرفته است.
ضریب رفتار و چگونگی محاسبه آن برای به دست آوردن ضریب رفتار در سازه می‌توان از منحنی ظرفیت (برش پایه- تغییر مکان) استفاده کرد. اما برای به دست آوردن این منحنی نیاز به مدل‌سازی رفتار سازه به صورت غیرخطی هستید.
رفتار ایده‌آل در سازه به صورت یک رفتار دو خطی به نمایش در آمده می‌آید. در مقایسه ضریب رفتار قاب‌های درجا با قاب‌های پیش ساخته می‌توان به این نتیجه‌گیری رسید که با افزایش ارتفاع، اختلاف بین مقادیر دو نوع قاب بیشتر شده و در نتیجه در طبقات بالاتر شاهد بیشترین اختلاف در مقادیر ضریب رفتار هستید.
